EENDRACHT ELENE - GROTENBERGE

Op een koude zondag eind 1941 begaven de mannen van “Breivelde” zich naar goede gewoonte na de hoogmis naar hun stamcafé. Daar speelden ze niet alleen met de kaarten bij een stevige pint bier, maar hadden ze het ook over het voetbal.

 

In het beroemde “café Jordaan-Silverbar” van caféhouder Albert Galle zaten drie kameraden bij elkaar: Omer Otte, Lucien Michiels en Albert Gabriels. Het was Omer Otte die van een gespreksonderwerp een feit maakte en zo was “tussen pot en pint” voetbalclub Eendracht Grotenberge geboren. Het zou de tweede voetbalclub uit de streek worden na K.S.V. Sottegem.

 

Het clublokaal kwam bij caféhouder Octaaf Muys, en het was ook daar dat Omer Otte als eerste voorzitter werd verkozen. Zijn vrouw, Elodie De Bie, zorgde voor 11 paar zelfgebreide sokken en Frans Opdecam leverde op kosten van zijn werkgever de truien. De schoenen werden vermoedelijk door de spelers zelf voorzien van rubber stuts, bevestigd met nagels.

Nadien werd het bestuur aangevuld met: Albert Van Der Fraenen, Georges Lefebure en Gerard Reygaert, die moest instaan voor het onderhoud van de ballen. Het ere-voorzitterschap werd aanvaard door Albert Barbry, die bereid was zijn paard en kar ter beschikking te stellen voor de verplaatsingen van het elftal. Albert Meerpoel werd de eerste scheidsrechter bij Eendracht Grotenberge en Jules De Rouck offerde zich op als lijnrechter.

 

Het allereerste elftal van Eendracht Grotenberge zag er als volgt uit:

• doelman:         Edmond Otte

• spelers:           Victor De Cooman, Valére Lefebure, Edmond Callebout, Jozef Rottiers,

Robert De Saveur, Arnold Van Der Smissen, Jozef De Cooman, Gerard De Clercq, Albert d’Handschutter, Lucien Michiels, Albert Eeckhout en Henri Pelecijn.

Ondertussen waren de eerste centen op een unieke manier in de clubkas beland. De drie stichters hadden zich in Driekoningen verkleed en al zingend trokken ze met een ster van deur tot deur, om zo enkele centen bij elkaar te krijgen. Dat geld hadden ze nodig om zich aan te sluiten bij de Belgische voetbalbond, de K.B.V.B. Wat dan ook gebeurde in 1943, het stamnummer is 3861.

 

In 1945 had men reeds een veteranenploeg met: Albert Barbry, Albert Beerens, Hippoliet Schotsaert, Gilbert Muys, Gaston Gosseye, Omer Otte, Albert Van Der Fraenen, Albert Broeckaert, Louis Reygaert, Valére Lefebure, Lucien Michiels en Albert Gabriels.

 

Aanvankelijk bevond het voetbalterrein zich op de weide van Duville, te bereiken via het Hof langs de Gentsesteenweg. De thuisspelers moesten zich aankleden in een ovenkot, de bezoekers in de stal bij Van Der Fraenen. Na de match kon men zich wassen in emmertjes die op het erf ter beschikking werden gesteld. Later werd er uitgekeken naar beter vervoer, het was Georges Beerens, de melkvoerder, die met zijn vrachtwagen met enkele banken erop, de spelers vervoerde.

Lang heeft het echter niet geduurd, want het hoge gras op de weide en de aanwezigheid van koeien (met het gekende gevolg) waren allesbehalve ideaal voor een vlakke grasmat. Er werd dus naar een ander terrein gezocht. Het nieuwe terrein bevond zich in de Vijverstraat en was eigendom van de Brouwerij Barbry. Dit veld was na enkele jaren reeds ongeschikt omwille van de natte grond. Uit noodzaak keerde men terug naar de weide van Duville. Daar werd een kleedruimte en een kantinetje gebouwd uit betonnen platen.

 

Ondertussen speelde Eendracht Grotenberge met twee ploegen en putte zijn spelers vooral uit een bloeiende kajottersbeweging. Men keek ook uit naar meer comfort en Leopold De Smaele, de fietsenmaker uit Leeuwergem, nam de verplaatsingen op zich.

Uiteindelijk heeft men dan toch een geschikt en vast terrein gevonden,….. vrij van koeien. Dit terrein is eigendom van de VZW Zusters Penitenten van Velzeke en ligt in een recreatiezone.

 

Sinds het 70-jarig bestaan van de club vonden er heel wat veranderingen plaats in het bestuur.  Zo was de eerste voorzitter dus Omer Otte met als secretaris Lucien Michiels. Daarna kwam Albert Beerens met als secretaris Gerard De Clercq, Valère Gabriels werd de derde voorzitter met André Stevens als secretaris, maar door zijn vroegtijdig overlijden, nam Valère De Poorter zijn taak over. Later werd Johnny De Bie de vierde voorzitter en Roger Opdecam de secretaris. Onder de vijfde voorzitter Walter Van Hoorde, die de verantwoordelijkheid vijftien jaar op zich nam, met als secretaris Etienne De Tandt en Casimir Van Elsuwege werden grote stappen voorwaarts gezet. Er kwam een oefenveld en Eendracht Grotenberge begon met een jeugdploeg. Onder impuls van voorzitter Michel De Schampeleer en zijn bestuur werd een staantribune verwezenlijkt, de oude kantine werd afgebroken en er werd een nieuw complex gebouwd met 4 kleedkamers.  Marc Coessens en Dirk De Durpel maakten werk van het jeugdbeleid. En

 

Eendracht bleef maar groeien, onder voorzitter Yvan Braems en zijn team werd gestart met een vrouwenploeg en toenmalig jeugdcoördinator Roland Van Den Berghe breidde het jeugdbeleid uit, waardoor Eendracht Grotenberge alle jeugdcategorieën in competitie kan brengen.

 

Eind seizoen 2013-2014 beschikte Eendracht Grotenberge over een 150-tal jeugdspelers en het eerste elftal bestond toen nog steeds voor meer dan 75% uit 'eigen kweek'.

 

Vele streekploegen zijn maar al te jaloers op wat er in Grotenberge gedurende al die jaren is verwezenlijkt. En daar mag iedereen van Eendracht Grotenberge terecht fier op zijn.

Zo zien we dat Eendracht Grotenberge gedurende die 70 jaar heel wat wijzigingen heeft ondergaan, maar wat uniek is en waar we fier mogen op zijn, is dat het voorzitterschap meestal in handen van een echte “Breiveldenaar” lag en dit was tot de fusie met Eendracht Elene nog steeds het geval met Joris Everaert als voorzitter.

 

Op sportief vlak stootte Eendracht Grotenberge in het seizoen 1990/91 via de eindronde voor het eerst door naar 3de provinciale. Het grootste succes uit het 70-jarig bestaan werd tijdens het seizoen 1994/95 geboekt. Het was toenmalig trainer Eddy Van Den Berghe (momenteel actief als T2 bij eersteklasser Zulte-Waregem) die de club de eerste titel, en de promotie naar 2de provinciale, schonk.  En net toen overleed stichter Omer Otte, op 95-jarige leeftijd.

 

Jammer genoeg zakte Eendracht in het daaropvolgende seizoen terug naar 3de en bleef daar gedurende jaren een goeie middenmoter. In het seizoen 2012/13 degradeerde Eendracht Grotenberge terug naar 4de provinciale.

 

Net zoals bij andere voetbalclubs en verenigingen, is het de laatste jaren ook voor Eendracht Grotenberge moeilijk om gemotiveerde medewerkers en vrijwilligers te vinden. Het vele werk dat moet gebeuren, moet door te weinig handen worden gedragen.

Daarbij komt nog de regelgeving die opgelegd wordt door allerlei instanties, zodat een voetbalclub runnen meer en meer een bedrijf runnen is geworden.

Door al deze aspecten hebben de huidige bestuurders van Eendracht Grotenberge besloten om, vanaf het voetbalseizoen 2014/15, samen met de buren van Eendracht Elene een nieuwe fusieclub te starten. Eendracht Elene Grotenberge, met als stamnummer 3861, het huidige stamnummer van Grotenberge.

Dit moet ongetwijfeld een nieuw succesverhaal worden in de voetbaltoekomst.